سال ها  پیش،زمانی که به عنوان داوطلب در بیمارستان هاپکینز مشغول کار بودم،با دختری بیمار به نام لیزا آشنا شدم که از بیماری نادری رنج می برد.ظاهرا تنها شانس بهبودی او،گرفتن خون از برادر هفت ساله اش بود.چرا که آن پسر نیز قبلا به همین بیماری مبتلا بوده و به طرز معجزه آسایی نجات یافته بود.

پزشک معالج،وضعیت بیماری لیزا را برای برادر هفت ساله ی او توضیح داد و سپس از آن پسرک پرسید:آیا برای بهبودی خواهرت حاضری به او خون اهدا کنی؟

پسر کوچولو اندکی مکث کرد و از دکتر پرسید:اگه این کار رو کنم خواهرم زنده می مونه؟

دکتر جواب داد:بله.و پسرک نفس عمیقی کشید و قبول کرد.

او را در کنار تخت خواهرش خواباندند و دستگاه انتقال خون را به بدنش وصل کردند.پسرک به خواهرش نگاه می کرد و لبخند می زد و در حالیکه خون از بدنش خارج می شد،به دکتر گفت:آیا من به بهشت می رم؟!...

پسرک با شجاعت خود را آماده مرگ کرده بود،چون فکر می کرد که قرار است تمام خونش را به خواهرش بدهد!

زندگی واقعی شما زمانی است که کاری برای کسی انجام دهید

که توان جبران محبت شما را نداشته باشد.

بنجامین فرانکلین